Om deze maand van de Duw- en Sleepvaart op de radar af te sluiten, hebben we gesproken met een lid die in deze ledengroep. Zo is Koninklijke Binnenvaart Nederland (KBN) langsgekomen op de Jacoba, de naam van het duw- en sleepbootje, in de Rotterdamse haven. En heeft het gesprek plaatsgevonden met Dilles van Duinen, die al een grote historie heeft met de binnenvaart. Zo vaart hij momenteel met zijn vrouw Ria en zijn zoon Kristiaan, die vorig jaar het schip heeft overgenomen. Wij waren erg benieuwd naar hun verhaal en geschiedenis.
Bent u opgegroeid in een binnenvaartfamilie?
Ja, zeker. Het zit in mijn familie, mijn grootvader voer ook al. Mijn vader had verschillende sleepschepen en voer op verschillende locaties. Tijdens de oorlog voer hij in Venlo, waar hij de veerboot moest blijven laten varen. Hij nam de veerboot langszij zijn sleepbootje mee en voer zo heen en weer. In Venlo ontmoette hij mijn moeder. Later ging mijn vader in Maasbracht varen, waar hij een kanaaldienst had van Born naar de Maasbracht. Hier begon hij met een sleepdienst. Op een gegeven moment kochten we gezamenlijk een monopool sleepboot, deze werd later geschikt gemaakt om zowel te kunnen slepen als duwen.
Wist u vanaf jonge leeftijd al dat u schipper wilde worden?
Ja, absoluut. We waren thuis met vijf jongens en een zusje, en bijna allemaal zijn we gaan varen. Ik herinner me nog goed dat mijn vader een oud havenslepertje kocht, een boot van 13,5 bij 3,5 meter. Niet groot, met een groot gezin was het vaak improviseren. Ik sliep bijvoorbeeld vaak tussen twee bedsteeën in het gangpad, waar we planken neerlegden om een verhoogd bed te maken. Boven hadden we een luikje dat we openzetten voor ventilatie, maar soms werd ik midden in de nacht wakker van de condens dat op me viel.
Toen we groter werden, mochten we als bakkenschipper werken. Ik ben zelfs een tijdje hulpkok geweest op een baggermolen. Scheepvaart was altijd een vanzelfsprekendheid in ons gezin en we leerden het varen al op jonge leeftijd. Ik hoefde dus later ook niet veel na te denken over wat ik wilde gaan doen.
Is het een andere ervaring om op te groeien op een duw- en/of sleepschip?
Het is en blijft binnenvaart, maar er zijn wel verschillen als je opgroeit in de duw- en sleepvaart. Wat ik me herinner van het slepen, is dat wanneer mijn moeder aan het koken was op het schip achter ons en wij aan het slepen waren, het soms lastig was om bij het andere schip te komen voor het eten. We hebben toen trucjes bedacht. Bijvoorbeeld door een sleepboot aan de zijkant van ons sleepschip te leggen, zodat we achter op het sleepschip konden sturen en ons eten konden halen. Als we niet door een sluis hoefden, konden we de aandrijving aan de zijkant gebruiken om even te pauzeren. Maar als we geladen waren, kon dat niet en deden we eten in een weekendtas en die lieten we via een lijn van het ene schip naar het andere trekken. Zo konden we toch eten. In die tijd voer je ook veel langzamer, omdat de kracht van de sleepboten nog niet zo groot was als nu. Lange trajecten duurden daardoor vaak langer.
Vanaf welk moment vaart u samen met uw vrouw?
Vanaf 1972, toen we getrouwd waren. Mijn vrouw, Ria, komt ook uit een binnenvaartfamilie, maar dan uit de tankvaart. In het begin voeren we nog met mijn vader op een van de sleepschepen, en ik met mijn vrouw op de monopool sleepboot. De huidige boot, de Jacoba, is uit 1957 en we varen hiermee sinds 1985. Toen hebben we de monopool ingeruild voor de Jacoba, die we helemaal omgebouwd hebben.
Inmiddels varen we al jarenlang met onze zoon Kristiaan, die vorig jaar het schip heeft overgenomen. Hij vaart al mee sinds 1994. Toen werkten we nog samen met mijn broer en schoonzus, met hun sleepschip. Toen waren we met z’n vijven, maar nu doen we het met zijn drieën, met de boot en de bak. We hebben ook nog een dochter, Roos, maar zij heeft geen interesse in de scheepvaart.
Hebben jullie een vaste bevrachter?
Jazeker, Schot Scheepvaart, die altijd de ladingen regelt voor ons. We hebben wel een eigen duwbak, het is anders ook mogelijk om bakken te huren. Het duwwerk is meestal verschillend. Meestal veevoer, maar het kan ook constructiemateriaal zijn.
