In de volksmond samengevat als bevrachters van de binnenvaart.
Wij zijn de schakel tussen vraag en aanbod en hebben een unieke positie omdat we een bemiddelings- en vertegenwoordigersrol hebben tussen twee klanten in. Naast een unieke rol, het bijhouden van het weer en de waterstanden, behoren uitdagingen ook tot het dagelijkse werk. Zoals het afstemmen van planningen met betrekking tot laden en lossen, het schakelen wanneer het regent, er een stremming is of andere onvoorziene omstandigheden. Schippers zien ons vaak als boeman en vinden dat wij veel te lage prijzen bieden. En de klant vindt juist weer dat wij te hoge prijzen vragen. De één zal na het lezen van bovenstaande afschrikken, de ander krijgt hier juist energie van. Behoor je tot die groep dan zou je zomaar eens een goede bevrachter kunnen zijn.
In onze ledengroep staan ons veel én grote uitdagingen te wachten. Dit geldt uiteindelijk niet alleen voor ons, maar voor de hele binnenvaartbranche. Zorgen zoals veroudering van onze vloot, certificeringseisen, welke voortstuwing wordt de norm, personeelstekort, etc. En deze zorgen komen in onze groep ook nog dubbel voor, omdat onze leden vaak dubbele petten op hebben. Naast een bevrachter zijn, worden er ook steeds meer reders. Je schakelt dan tussen die twee rollen en krijgt dubbele uitdagingen op je bordje.
De uitdagingen zitten vooral op het gebied van ‘groen’ worden en de bijbehorende verduurzaming, en het behoud van de vloot. Dat daarnaast ook nog het onderhoud van de waterwegen en kunstwerken achterlopen helpt niet. Meer dan 60% van de drogeladingschepen is gebouwd voor de jaren 70 en dit zijn dan ook nog eens vooral de schepen onder de 2000 ton. Juist de groep die zo belangrijk is voor het vervoer naar het achterland en buurlanden. Ook nog eens de groep die zo belangrijk is voor de gewenste uitbreiding van de modal shift.
Nieuwbouw is eigenlijk geen optie, tenzij je al een flinke eigen vloot hebt, zodat je de investeringskosten kan terugverdienen met je andere schepen. Waarom is nieuwbouw geen optie? Alle kosten stijgen, materiaal, loonkosten, apparatuur etc. Nog niet lang geleden lagen de kosten op vier miljoen euro en dat gaat nu al richting de zeven miljoen voor precies hetzelfde. Waar dus alle kosten groeien, groeit ons verdienmodel niet mee.
Aan de bevrachters dan dus automatisch de taak om dat verdienmodel te laten groeien, alleen daarmee kun je ook niet tot het uiterste gaan. Want er is altijd een schipper die het toch wel wil doen voor die ene prijs. En weiger je zelf als bevrachter om niet voor die prijs een schip te zoeken, tja, dan ben je het werk volledig kwijt en dan verdien je er helemaal niets meer aan.
Met een sterke lobby voor de binnenvaart kan in Nederland weer meer het besef komen dat wij als waterland ook het sterkst zijn over water. Als dit besef dan ook doordringt bij onze klanten, dan zal dat zeker gaan bijdragen dat zij gaan betalen voor wat ons vervoer ook daadwerkelijk waard is. KBN is hierbij ook een zeer goede en sterke partner. Helaas zijn er nog te veel bevrachting(gerelateerde) bedrijven niet lid van KBN, maar profiteren wel mee. Met meer leden is er meer geld, zodat we nog sterker en sneller kunnen lobbyen.
Er is nog één punt wat ik toch ook hier wil aankaarten. En dat zijn de zorgen om personeelstekort en vooral het aantrekken van jongeren en in de toekomst de nieuwste generatie. Er wordt vaak gezegd: hoe kunnen we onze branche sexy maken? Heel eerlijk, ik krijg de kriebels van zo’n uitspraak. Een beroep hoeft niet sexy te zijn om mensen aan te trekken.
En een leuk feitje; welke groep doet het vaakst de ‘sexy’ uitspraak? De generatie van 55+. De generatie die alle credits verdient voor het bouwen van hoe de branche nu is. Maar dit is niet de generatie die nieuwe jongeren gaat aantrekken en onze branche moet voortzetten. Kunnen we daarnaast verwachten dat deze generatie afkomt op een branche waarvan de gezichten alleen maar 55+ zijn en dan ook nog eens vooral mannen?
Wordt het niet eens tijd dat deze branche de jongere generatie, van 20 t/m 40 jaar naar voren schuift? Zet alle bezwaren aan de kant, zoals dat ze nog te weinig ervaring zouden hebben voor bijvoorbeeld een bestuursfunctie en zorg in ieder geval voor een mix van jong en oud in een bestuur. Alle generaties kunnen dan van elkaar leren. Er komt dan een frisse wind, één die onze branche met alle druk en uitdagingen die er zijn en aan gaan komen, echt heel goed kan gebruiken. Hoe het altijd is gegaan, zo gaat het in de toekomst niet meer. Daar is een andere aanpak voor nodig.
Carmen Vennik
Bedrijfsmanager D.C.P., lid Ledengroep Logistieke Dienstverleners Droge Lading
